Οι
Παρκινσονικοί ασθενείς χαρακτηρίζονται
από μια προοδευτική εκφύλιση της
ντοπαμίνης σε συγκεκριμένες περιοχές
του εγκεφάλου. Η ντοπαμίνη είναι ένας
νευροδιαβιβαστής ο οποίος είναι
απαραίτητος για τη σωστή λειτουργία
του εγκεφάλου και έχει να κάνει με τη
ρύθμιση της διάθεσης, της κίνησης και
της λίμπιντο.
Η
τυπική Δυτική ιατροφαρμακευτική
προσέγγιση για τους Παρκινσονικούς
ασθενείς έχει να κάνει με την χρήση μιας
συνθετικής έκδοσης της L-dopa που είναι
πρόδρομος της ντοπαμίνης. Η L-dopa ή
λεβοντόπα, μπορεί να αποκτήσει πρόσβαση
στον εγκέφαλο όπου εκεί μετατρέπεται
σε ντοπαμίνη. Η L-dopa όμως μπορεί να έχει
και κάποιες παρενέργειες (ναυτία,
πονοκεφάλους) και έχει δείξει επίσης
ότι χάνει την αποτελεσματικότητά της
με τον χρόνο.
Ένα
συγκεκριμένο βότανο της Αγιουβερδικής
ιατρικής, το Mucuna Pruriens, χρησιμοποιείται
για πολλές γενιές στην Ινδία για θεραπεία
των Παρκινσονικών ασθενών. Eίναι γνωστό
πως αυξάνει τα επίπεδα τεστοστερόνης,
βοηθάει στη θεραπεία της κατάθλιψης,
διεγείρει την παραγωγή της αυξητικής
ορμόνης, βελτιώνει τη διανοητική
εγρήγορση, και αυξάνει τη λίμπιντο και
στις γυναίκες και στους άντρες.
Το
Mucuna Pruriens περιέχει μεγάλες συγκεντρώσεις
φυσικής L-dopa, και ίχνη σεροτονίνης και
νικοτίνης. Έχει λιγότερες παρενέργειες
από το συνθετικό αντίστοιχό του, την
L-dopa. Έχει επίσης δείξει ότι καθυστερεί
τα συμπτώματα του Πάρκινσον όπως το
τρέμουλο, τα προβλήματα ισορροπίας και
την ακαμψία. Σε μεγάλες δόσεις (π.χ.
30γρ/δόση) έχει δείξει ότι είναι τόσο
αποτελεσματικό όσο και η λεβοντόπα/καρμπιντόπα
(levodopa/carbidopa) στη θεραπεία της νόσου του
Πάρκινσον, αλλά δεν υπάρχουν δεδομένα
ακόμη σχετικά με την αποτελεσματικότητα
του μετά από χρόνια χρήση.
Δεν
πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τη
διάρκεια της εγκυμοσύνης και του
θηλασμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου