Το chaparral (σαπαράλ)
είναι ένα βοτανικό προϊόν με θαυματουργή
δράση κατά του καρκίνου και άλλων
ασθενειών. Παρασκευάζεται από τα φυλλα
και και τους βλαστούς του Larrea divericata
Coville ή Larrea tridentata Coville, ενός θάμνου του
Μεξικού, για το οποίο οι Ινδιάνοι
διατείνονται: «Το φυτό αυτό θεραπεύει
τα πάντα. Αυτό μας έχει δώσει η φύση».
Οι Ινδιάνοι
θεραπευτές θεράπευαν με το τσάι chaparral
διάφορες ασθένειες όπως αρθρίτιδα,
φυματίωση, αφροδισιακά νοσήματα,
κρυολόγημα και βρογχίτιδα(513). Ιδιαίτερα
δημοφιλές ήταν κατά του καρκίνου. Οι
Ινδιάνοι θεραπευτές το χρησιμοποιούσαν
με επιτυχία για τη λευχαιμία και για
τους καρκίνους του νεφρού, του συκωτιού,
των πνευμόνων και του στομάχου.
Πού οφείλεται
όμως η αντικαρκινική δράση του chaparral;
Το chaparral περιέχει πολυσακχαρίτες που
ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα και
μια ουσία, το nordihydroguaiaretic acid (NDGA), που έχει
ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Εργαστηριακές
(in vitro) μελέτες έχουν αποδείξει ότι το
NDGA σταματά την αύξηση των όγκων. Η δράση
του αυτή αιτιολογείται λόγω του ότι
σταματά τη μεταφορά των ηλεκτρονίων
στα μιτοχόνδρια. Τα μιτοχόνδρια παράγουν
ενέργεια μέσα στα κύτταρα και κατά
συνέπεια με το NDGA οι όγκοι δεν έχουν την
κατάλληλη ενέργεια, για να επιβιώσουν.
Πλην τούτου ο Dean Burk, ο οποίος υπήρξε
ιδρυτής του Εθνικού Αντικαρκινικού
Ιστιτούτου της Αμερικής, σε πείραμα που
διεξήγαγε στο εν λόγω ινστιτούτο απέδειξε
ότι το NDGA καταστέλλει την αναερόβια και
αερόβια γλυκόλυση, τη διάσπαση δηλαδή
σακχάρων από ένζυμα, κάτι που σημαίνει
ότι έχει ισχυρή αντικαρκινική δράση,
διότι, όπως έχει αποδείξει ο νομπελίστας
βιοχημικός Otto
Warburg, τα καρκινικά κύτταρα ζουν σε
ζυμώσεις σακχάρου.
Ερευνητές
πειραματίστηκαν βάζοντας benzyl peroxide
(BPO), ένα ισχυρό καρκινογόνο, στο δέρμα
ποντικών που είχαν την τάση να αναπτύξουν
καρκίνο. Βρήκαν ότι το NDGA, ένα συστατικό
του chaparral, ήταν αποτελεσματικό στην
πρόληψη της ανάπτυξης καρκινικών
κυττάρων. Έβγαλαν το συμπέρασμα ότι οι
ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες του
chaparral ήταν υπεύθυνες για την αναχαίτιση
της δημιουργίας καρκινικών κυττάρων,
τα οποία θα προκαλούνταν ως αποτέλεσμα
της έκθεσης στο BPO.
Το Εθνικό
Ινστιτούτο Καρκίνου της Αμερικής
βασιζόμενο σε μια δημοσίευση του 1969 για
την περίπτωση ενός ασθενή με κακοήθη
μελάνωμα, ο οποίος θεραπεύτηκε πίνοντας
αποκλειστικά τσάι chaparral και λαμβάνοντας
υπόψη τις διάφορες εργαστηριακές μελέτες
για την αντικαρκινική δράση του NDGA,
έγινε χορηγός
μιας κλινικής μελέτης για την επιβεβαίωση
ή μη της αντικαρκινικής δράσης του
chaparral ή της ουσίας NDGA. 59 ασθενείς με
προχωρημένη μορφή καρκίνου, που θεωρείτο
από τη συμβατική ιατρική ανίατη, έκαναν
θεραπεία για ένα χρονικό διάστημα με
τσάι chaparral ή με NDGA στο πανεπιστήμιο του
Utah.
Συγκεκριμένα
ορισμένοι ασθενείς έπιναν δύο με τρία
ποτήρια καθημερινά τσάι chaparral, ενώ άλλοι
ασθενείς λάμβαναν διά στόματος 250 με
3.000 mg NDGA καθημερινά. Σε τέσσερις ασθενείς
σημειώθηκε μείωση του όγκου. Οι δύο από
τους τέσσερις ασθενείς είχαν
κακοήθες μελάνωμα.
Η συρρίκνωση του όγκου επιτεύχθηκε για
τον πρώτο ασθενή σε τρεις μήνες ενώ για
τον δεύτερο ύστερα από 20 μήνες. Ο τρίτος
ασθενής έπασχε από χοριοκαρκίνωμα
εξαπλωμένο στους πνεύμονες και η διάρκεια
ανταπόκρισης ήταν δύο μήνες. Ο τέταρτος
ασθενής έπασχε από λεμφοσάρκωμα και η
διάρκεια ανταπόκρισης ήταν 10 ημέρες.
Σε 27 από τους ασθενείς παρατηρήθηκε
αντικειμενική βελτίωση της υγείας τους
κατά τη διάρκεια της θεραπείας με
chaparral ή NDGA.
Το chaparral λοιπόν
θα μπορούσε να αποτελέσει ένα φάρμακο
κατά του καρκίνου. Το θέμα άρχισε να
παίρνει τεράστιες διαστάσεις – διαστάσεις
που απειλούσαν τα οικονομικά συμφέροντα
των μεγαλοεταιρειών φαρμάκου – και
ξαφνικά οι έρευνες διακόπηκαν. Ο
γιατρός-ανθρωπολόγος John Heinerman εξηγεί
ότι η ιατρική ομάδα του πανεπιστημίου
«αναστατώθηκε κάπως από τη δημοσιότητα
που πήρε το θέμα, αφού τα μέσα ενημέρωσης
έγραφαν ότι το έργο της ομάδας
μπορεί να οδηγήσει
στην ανακάλυψη θεραπείας για τον καρκίνο.
Δεν θα μάθουμε ποτέ γιατί πραγματικά
διακόπηκαν οι έρευνες για το chaparral στο
Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του
Utah». Όλα ξεκίνησαν, όπως είπαμε, από την
περίπτωση ενός 85χρονου εργάτη από τα
μέσα της Αριζόνας, του Ερνστ Φαρ, ο οποίος
είχε ένα κακοήθες μελάνωμα, μια θανάσιμη
μορφή καρκίνου του δέρματος στο δεξί
μάγουλο και στον λαιμό του. Είχε υποστεί
τέσσερις εγχειρήσεις για κακοήθες
μελάνωμα στο δεξί μάγουλο.
Κάθε φορά μετά
την εγχείρηση ο καρκίνος ξαναεμφανιζόταν.
Ο Dr. Charles Smart του πανεπιστημίου του Utah, ο
οποίος τεκμηρίωσε ότι ο όγκος ήταν 3 με
4 εκατοστά, τον παρακολούθησε. Επειδή
οι προηγούμενες εγχειρήσεις απέτυχαν
να προλάβουν πλήρως την
επανεμφάνιση
του μελανώματος, ο ασθενής επέστρεψε
σπίτι και αποφάσισε να πάρει τσάι
chaparral. Έβαζε 7 με 8 γραμμάρια των φύλλων
σε ένα τέταρτο ζεστό νερό και έπινε δύο
με τρεις κούπες την ημέρα. Ξεκίνησε να
παίρνει τσάι chaparral το Νοέμβριο του 1967
και τον Φεβρουάριο του 1968 οι βλάβες στο
πρόσωπο συρρικνώθηκαν σε 2-3 χιλιοστά
και οι μάζες στον λαιμό
του έφυγαν
εντελώς. Επιπλέον η γενικότερη υγεία
του βελτιώθηκε και κέρδισε βάρος. Έζησε
μέχρι τα 96 του.
Η εν λόγω έρευνα
στο πανεπιστήμιο του Utah συνέβαλε στο
να δημιουργηθεί στην Αμερική «ζήτημα
chaparral». Εφημερίδες και περιοδικά
αναφέρονταν στη θεραπευτική αντικαρκινική
του δράση και πολλοί ασθενείς θεραπεύτηκαν
από καρκίνο λαμβάνοντας chaparral. Σε ένα
άρθρο του Γουίλιαμ Μακ Γκραθ, που
δημοσιεύτηκε στο φύλλο της 27ηςΙουνίου
1979 της εφημερίδας Budget, αναφέρεται η
περίπτωση ενός ηλικιωμένου άνδρα που
θεραπεύτηκε μόνος από καταληκτικό
καρκίνο παίρνοντας 15 κάψουλες σαπαράλ
την ημέρα.
Ο John Heinerman
παραθέτει κατάλογο ασθενών που ωφελήθηκαν
λαμβάνοντας chaparral. Για παράδειγμα ένας
άνδρας από το Όκλαντ της Καλιφόρνια που
έπασχε από λευχαιμία σταμάτησε την
εξέλιξη της νόσου λαμβάνοντας chaparral.
Μια γυναίκα στο Όρεγκον είχε καρκίνο
του τραχήλου της μήτρας και οι γιατροί
τη συμβούλεψαν να κάνει ολική ή μερική
υστερεκτομή.
Εκείνη αρνήθηκε
και άρχισε να παίρνει chaparral μαζί με
διάφορα άλλα βότανα. Έναν μήνα αργότερα
έκανε τεστ Παπανικολάου των κυττάρων
του τραχήλου της μήτρας, το οποίο δεν
έδειξε κανένα ίχνος καρκίνου. Παρ’ όλα
αυτά το chaparral μπήκε στη μαύρη λίστα των
Αναπόδεικτων Μεθόδων της Αμερικανικής
Αντικαρκινικής Εταιρείας, όπου παραμένει
μέχρι σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου