αγριολούλουδο, που το συναντούμε στο
βουνό μας, στα χωράφια, στους φράχτες
και στα λιβάδια και το προσπερνάμε χωρίς
να του δίνουμε ιδιαίτερη σημασία.
Χελιδώνιο
– Χελιδόνιο τό μεγάλο, δηλητηριώδες
φυτό (απαντάται σε “Ήπειρο, Αιτωλία,
Βέρμιο κλπ).
Έχει
σκληρή ρίζα, όρθιο βλαστό με πολλά
κλαδάκια. Τα φύλλα του λίγο χνουδωτά
είναι σύνθετα σαν μικρά φτερά λοβοειδή
και βγαίνουν εναλλάξ, έχουν πράσινο
χρώμα και στην πάνω επιφάνεια είναι πιο
σκούρα. Τα άνθη του είναι μικρά κίτρινα,
διαμέτρου περίπου 2 εκατοστών και
αποτελούνται από 4 πέταλα και 2 σέπαλα
με πολλούς στήμονες.
Ο
καρπός του περιέχει πολλούς μαύρους
σπόρους με άσπρο λοφίο. Ανθίζει από την
άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο. Όλα τα μέρη
του φυτού περιέχουν κιτρινωπό καυστικό
χυμό με τη μορφή γάλακτος, ο οποίος
περιέχει πολλές χημικές ουσίες, όπως
χελερυθρίνη, σαπωνίνη, χελιδονίνη,
προτοπίνη, κοπτισίνη, σανγκουιναρίνη,
αιθέρια έλαια, μέταλλα κ.λ.π. Το χελιδώνιο
ήδη από την αρχαιότητα θεωρείται
φαρμακευτικό φυτό με πολλές θεραπευτικές
ιδιότητες. Οι αρχαίοι γιατροί Γαληνός
και Διοσκουρίδης το χρησιμοποιούσαν
για τη θεραπεία οφθαλμικών παθήσεων
(καταρράκτης, θαμπάδα) και για τον ίκτερο.
Σήμερα
χρησιμοποιείται επίσης για την
χολολιθίαση, σαν διουρητικό, καθαρκτικό,
αντισπασμωδικό, αναλγητικό, ηρεμιστικό,
για την ουρική αρθρίτιδα, την
αρτηριοσκλήρυνση, τους εντερικούς
πόνους, για την υδρωπικία, για τις
αιμορροΐδες και για δερματικές παθήσεις,
όπως τους κάλους, μυρμηγκιές, λειχήνες,
μυκητιάσεις, κρεατοελιές, έρπη κ.λ.π. Ο
χυμός του έχει αντιβακτηριακές και
γενικά αντιμικροβιακές ιδιότητες.
Ορισμένοι το αποδίδουν και αντικαρκινικές
ιδιότητες. Χρησιμοποιούνται οι ρίζες
του σε μορφή σκόνης, τα φύλλα και τα άνθη
ξηρά σαν αφέψημα ή αναμεμιγμένα με κρασί
και το ξεραμένο φυτό ή ο κίτρινος χυμός
του για εξωτερική χρήση.
Το
χελιδόνιο ενισχύει τη λειτουργία του
συκωτιού, καθαρίζει το αίμα, ενισχύει
την παραγωγή του και αποτοξινώνει τον
οργανισμό. Χρησιμοποιείται αποτελεσματικά
για τις ασθένειες του ήπατος, της
χοληδόχου κύστης και των νεφρών. Είναι
αποτελεσματικό για τις λοιμώξεις και
της πέτρες της χολής, τον ίκτερο , τις
αιμορροΐδες, τις εμβοές των αφτιών, τις
πέτρες στα νεφρά, τους πόνους κατά την
ούρηση. Έχει ναρκωτικές ιδιότητες. Σε
κανονικές δόσεις είναι σπασμολυτικό
και ανακουφίζει από το στομαχόπονο. Σε
μεγαλύτερες δόσεις είναι δηλητηριώδες
και ισχυρό καθαρτικό του πεπτικού
συστήματος. Σε εξωτερική χρήση ο χυμός
του είναι ευεργετικός σε δερματικές
παθήσεις, κάλους, κρεατοελιές, μυρμηγκιές,
έρπη , ακόμη και καρκινοειδή εξογκώματα
του δέρματος. Θεωρείται επίσης ότι
βοηθάει σε παθήσεις των ματιών όπως
καταρράκτη, αποκόλληση αμφιβληστροειδούς,
στίγματα στον κερατοειδή ή ελαττωματική
όραση. Σ' αυτές τις περιπτώσεις αλείφουμε
το χυμό στα κλειστά βλέφαρα προς τις
γωνίες.
Αντιμετωπίζει
επίσης την αυξημένη τριχοφυΐα των
γυναικών που οφείλεται σε πρόβλημα των
νεφρών. Υγραίνουμε τις περιοχές αυτές
με χυμό χελιδόνιου, τον αφήνουμε για
λίγες ώρες να δράσει και μετά ξεπλένουμε
με σαπούνι και αλείφουμε την περιοχή
με αλοιφή καλέντουλας ή λάδι χαμομηλιού
ή βάλσαμου. Επιπλέον για την ενίσχυση
των νεφρών και αποτοξίνωση πίνουμε
καθημερινά 3-4 φλ. έγχυμα τσουκνίδας και
κάνουμε ημίλουτρο με πολυκόμπι
(εκουιζέτο).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου