Μολόχα: Το βοτάνι των Αρχαίων Ελλήνων

Μολόχα «παύει τας ωδίνας»! έλεγε ο Ιπποκράτης και οι αρχαίοι… η μολόχα είναι από τα φυτά που αγαπήθηκαν πολύ και χρησιμοποιήθηκαν από τα πολύ μακρινά χρόνια, από το 700 π.χ περίπου χρησιμοποιήθηκε ως τροφή και ως φαρμακευτικό βότανο σαν τροφή χρησιμοποιήθηκαν σχεδόν όλα τα μέρη του βοτάνου τα φύλλα,οι τρυφεροί βλαστοί,αλλά και τις ρίζες

Αυτός που ανέφερε πρώτος την μολόχα τον έβδομο αιώνα π.χ ήταν ο Ησίοδος οι δε Βυζαντινοί σχολιαστές του μας πληροφορούν ότι στα χρόνια εκείνα έφτιαχναν με μολόχα και με πολλά άλλα βότανα έναν θρεπτικότατο πολτό.

Στην αρχαία Ελλάδα καλλιεργούσαν την μολόχα μαζί με άλλα λαχανικά και βότανα στους κήπους τους, έλεγαν ότι σταματούσε την πείνα και τη δίψα, την επαίνεσαν ο Πυθαγόρας και ο Πλάτωνας, οι δε Ρωμαίοι την θεωρούσαν λιχουδιά και την είχαν στα τραπέζια τους.

Ο Κικέρων με τον Οράτιο μας αναφέρουν πολλές από τις ανακουφιστικές της ιδιότητες ο δε Πλίνιος έλεγε ότι αν τρώμε μια χούφτα μολόχα τη μέρα δεν θα μας βρει καμία αρρώστια, ο Καρλομάγνος είχε διατάξει να καλλιεργείται μολόχα σ” όλους τους αυτοκρατορικούς κήπους

Οι Φελάχοι, που τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας ζούσαν με χόρτα, έφτιαχναν ένα νόστιμο φαγητό από τις ρίζες της μολόχας τις οποίες αφού τις έβραζαν μετά τις τηγάνιζαν με κρεμμύδια, υπάρχει ένα πρόσωπο το οποίο έχει συνδεθεί από την αρχαιότητα με την μολόχα το πρόσωπο αυτό είναι ο Κρητικός Επιμενίδης ο άνθρωπος αυτός κινείται μεταξύ μύθου και ιστορίας και λέγεται πως είχε κοιμηθεί για πενήντα χρόνια σε ένα σπήλαιο στην Κρήτη, όταν ξύπνησε βρέθηκε σε έναν καινούργιο κόσμο για να μην διψά και για να μην πεινά λοιπόν έτρωγε μόνον μολόχα και βολβούς και έτσι η μολόχα έγινε το βότανο των μυστικιστών και από τότε χρησιμοποιείται σε διάφορες μυήσεις

Λέγεται ακόμα ότι ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στους Πυθαγόρειους και επειδή τα άνθη της είναι στραμμένα πάντα προς τον ουρανό θεωρήθηκε ιερό βότανο, ο Ιάμβλιχος μας αναφέρει ότι ο Πυθαγόρας συνιστούσε να αποφεύγεται η μολόχα επειδή είναι η πρώτη αγγελιοφόρος της «συμπάθειας»των ουρανών προς την Γαία

Ο Ιπποκράτης παρασκεύαζε

α) ένα κατάπλασμα με κρασί και μολόχα για να αντιμετωπίσει τα οιδήματα και τις φλεγμονές

β) τη συνιστούσε σαν αφέψημα εναντίον διαφόρων γυναικολογικών προβλημάτων

γ) παρασκεύαζε με αυτή κολπικά υπόθετα τα οποία χρησιμοποιούσε για να διευκολύνει τους τοκετούς και να μετριάσει τους πόνους, ο Δίφιλος ο Σίφνιος έγραψε ότι βοηθά σε περιπτώσεις ερεθισμού των νεφρών και της κύστης.

Χρησιμοποιείτο ως αποχρεμπτικό και καθαρτικό φάρμακο, από τα άνθη της παρασκευάζονταν αφέψημα εναντίον παθήσεων του πεπτικού και του ουροποιητικού συστήματος.

Η σοφή λαϊκή ιατρική θεωρεί τη μολόχα ως ένα από τα αποτελεσματικότερα φαρμακευτικά βότανα εναντίον της δυσκοιλιότητας,την ιδιότητα αυτή της μολόχας την τονίζει με έμφαση και ο Βυζαντινός συγγραφέας ΣυμεώνΣηθ… Στα «Βυζαντινά Γεωπονικά»είναι το βότανο που θεραπεύει «τα κρυφά πάθη των γυναικών»,τα νοσήματα των νεφρών,τα ηπατικά νοσήματα,τις πληγές, τις φλεγμονές και πολλά-πολλά άλλα.